This feed does not validate.
<description><p>...Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα ...
^
In addition, interoperability with the widest range of feed readers could be improved by implementing the following recommendations.
<managingEditor>[email protected]</managingEditor>
^
<webMaster>[email protected]</webMaster>
^
line 16, column 87: (126 occurrences) [help]
... εται στον Δήμο Αμυνταίου και κατοικούν σ\x92 αυτή γύρω στα πενήντα παιδιά. </p>
^
line 30, column 0: (18 occurrences) [help]
<p><br data-text="true" />Γκιούν και Γκετζέ, το παραμύθι της Μέρας και της Ν ...
line 72, column 39: (4 occurrences) [help]
<title><![CDATA[Η 25η Μαρτίου των\x85Περσών (απόσπασμα από το Ένα παιδί μ ...
^
</channel>
^
<?xml version="1.0" encoding="iso-8859-7"?><!-- Generated on Thu, 15 Nov 2018 21:17:20 +0200 --><rss version="2.0"> <channel> <title>Ηλιαχτίδες</title> <link>http://blogs.musicheaven.gr/yokor</link> <description><p>...Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε. Κι έχουμε για κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!</p></description> <language>el</language> <managingEditor>[email protected]</managingEditor> <webMaster>[email protected]</webMaster> <generator>PHP RSS Feed Generator</generator> <item> <title><![CDATA[Δημιουργία παιδικής βιβλιοθήκης. Μπορείς να βοηθήσεις; ]]></title> <description><![CDATA[<p>Τα βιβλία είναι οι φάροι που φωτίζουν τα σκοτάδια μας.</p><p><br /> Δυστυχώς όμως στις πιο απομονωμένες περιοχές, στην επαρχία, στα χωριά μας, δεν υπάρχουν αρκετές δανειστικές βιβλιοθήκες και χώροι στους οποίους θα μπορούσαν τα παιδιά να απασχοληθούν ποιοτικά. <br /> Για τον λόγο αυτό αποφασίσαμε, σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Λεβαίας, να δρομολογήσουμε τη δημιουργία ενός πολυχώρου με βιβλία, παιχνίδια και χρώματα για τους μικρούς μας (και όχι μόνο!) φίλους.</p><p><br /> Έδρα μας η Λεβαία Φλώρινας, που βρίσκεται στον Δήμο Αμυνταίου και κατοικούν σ\x92 αυτή γύρω στα πενήντα παιδιά. </p><p><br /> Για τη δημιουργία της βιβλιοθήκης μας, η οποία θα λειτουργεί και ως χώρος αναψυχής, θα χρειαστούμε έπιπλα, βιβλία, επιτραπέζια παιχνίδια, παζλ, είδη ζωγραφικής, την αγάπη και τη στήριξή σας. </p><p><br /> Πολλές φορές κάτι που φαίνεται τόσο απλό, μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός παιδιού και τη νοοτροπία μιας ολόκληρης κοινωνίας.</p><p><br /> Όποιος θέλει να βοηθήσει, μπορεί να αφήσει το μήνυμά του <a href="mailto:[email protected]">[email protected]</a>, να τηλεφωνήσει στο 697 81 98 750 ή να στείλε οτιδήποτε πιστεύει πως μπορεί να φανεί χρήσιμο στη διεύθυνση Γιώτα Κοτσαύτη, Λεβαία Φλώρινας. Τ.Κ. 53200, Δήμος Αμυνταίου-Για την παιδική βιβλιοθήκη.</p><p><br /> Ευελπιστούμε το όνειρό μας να γίνει πραγματικότητα και οι δράσεις που προγραμματίζουμε να αγκαλιάσουν μικρούς και μεγάλους, όχι μόνο στη Λεβαία, όχι μόνο στον Δήμο Αμυνταίου, όχι μόνο στον Νομό Φλώρινας, αλλά και σε όλη την Ελλάδα!</p><p><br /> Τι λέτε;</p><p><br /> Θα μας βοηθήσετε;</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=40411</link> <pubDate>Fri, 13 Jul 2018 20:54:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=40411</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Γκιούν και Γκετζέ: το παραμύθι της Μέρας και της Νύχτας ]]></title> <description><![CDATA[<p>Ο βασιλιάς Καμίρ και η βασίλισσα Αϊσά, πέντε χρόνια μετά τον γάμο τους, δεν έχουν αποκτήσει ακόμα παιδιά. Μια μέρα, μία ηλικιωμένη, σε πολύ κακή κατάσταση, χτυπάει την πόρτα του παλατιού. Ο καλόκαρδος Καμίρ την αντιμετωπίζει με μεγαλοψυχία και εκείνη του προσφέρει δύο βότσαλα, ένα κάτασπρο και ένα κατάμαυρο, με την προτροπή η βασίλισσα να διαλέξει όποιο της αρέσει και να το βάλει κάτω από το μαξιλάρι της. Έπειτα εξαφανίζεται. Κάπως έτσι γεννιούνται οι δίδυμες Γκιούν (Μέρα) και Γκετζέ (Νύχτα). Δεκαέξι χρόνια μετά, ένα νέο μέλος, η μικρή Ομούτ (Ελπίδα) προστίθεται στην οικογένεια. Τι θα γίνει όταν ένας όμορφος νεαρός, ο Γκιοκιουζού, εμφανιστεί στο παλάτι; Ποιος ευθύνεται για το ατύχημα της μικρής Ομούτ και γιατί η Γκιούν και η Γκετζέ δεν πρέπει να ξανασυναντήσουν ποτέ η μία την άλλη;</p><p><br data-text="true" />Γκιούν και Γκετζέ, το παραμύθι της Μέρας και της Νύχτας: μία ιστορία για την αγάπη, τον σεβασμό, το ψέμα και την ελπίδα, με άρωμα Ανατολής, εμπνευσμένη από τα λαϊκά παραμύθια.</p><p><br data-text="true" />Εδώ μπορείτε να διαβάσετε όλο το παραμύθι:</p><p><a href="http://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2018/06/blog-post_26.html">http://enakeimenomiaeikona.blogspot.com/2018/06/blog-post_26.html</a></p><p><br data-text="true" /><br /></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=40387</link> <pubDate>Wed, 04 Jul 2018 11:12:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=40387</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Πρώτο βραβείο παιδικής λογοτεχνίας ]]></title> <description><![CDATA[<p>Πέφτεις. Σηκώνεσαι. Ξαναπέφτεις. Ξανασηκώνεσαι. Συνεχίζεις. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να σε ρίξουν, να σε συντρίψουν. Αλλά εσύ εκεί. Πάλι από την αρχή. Ξανά και ξανά. Να πέφτεις και να σηκώνεσαι. Και να παλεύεις πάντα με το κεφάλι ψηλά. Αφοσιωμένη στον στόχο. Πιστή στο όνειρο.</p><p><br data-text="true" />Κάπως έτσι και με σκληρή δουλειά ήρθε το 2014 ο έπαινος από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά.</p><p><br data-text="true" />Κάπως έτσι ήρθε το 2017 το βραβείο από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών.</p><p><br data-text="true" />Κάπως έτσι ήρθε σήμερα το 1ο βραβείο από τις εκδόσεις Εντύποις :)</p><p><br data-text="true" />Και μάλιστα για ένα βιβλίο που πραγματεύεται τη ζωή του Μενέλαου Λουντέμη. Ένα από τα πιο μεγάλα όνειρά μου!</p><p><br data-text="true" />Τίποτα δεν πάει χαμένο τελικά. Τίποτα.</p><p><br data-text="true" /> «...Περπάτα στο δρόμο σαν άτι! Μη σκύβεις. Κάτω είναι γιομάτο σκουπίδια και λέσια\x85 Έχε έγνοια στα χέρια σου. Να τα \x91χεις παστρικά και να τ\x92 απλώνεις όσο πρέπει. Το βλοημένο το χέρι ο θεός το \x91δωκε για να κάνουμε «τόκα» κι όχι για να το βρωμίζουμε με κείνο και με τ\x92 άλλο. Κι έν\x92 άλλο πράμα, γιέ μου, να προσέχεις. Το καπάκι του ματιού το \x91χει ο άνθρωπος για να σκεπάζει το μάτι του σαν κοιμάται, όχι σαν είναι ξύπνιος! Κοίτα την ανθρωπότη με ξέσκεπο μάτι\x85 και θα σ\x92 αγαπήσει...».</p><p><br data-text="true" />Δική σου κι αυτή η «νίκη», αγαπημένε μου συγγραφέα! Σε σένα τη «χρωστάω»!</p><p><br data-text="true" />Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ εκδόσεις Εντύποις, για το μεγάλο δώρο που μου κάνατε</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=40366</link> <pubDate>Sun, 24 Jun 2018 20:12:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=40366</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Πρόταση συνεργασίας με το Ένα κείμενο, μία εικόνα (προς ζωγράφους, εικονογράφους) ]]></title> <description><![CDATA[<p><i>«Τέχνη είναι ο μαγικός καθρέφτης που αντανακλά τα αόρατα όνειρά σου σε ορατές εικόνες.»</i></p><p><i></i> <br /> Το ιστολόγιο «Ένα κείμενο, μία εικόνα» ξεκίνησε την αυτόνομη πορεία του τον Ιανουάριο του 2015. <br /> Από τότε, εκατοντάδες δημιουργοί, ζωγράφοι, εικονογράφοι, επαγγελματίες ή άνθρωποι που ασχολούνται ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική ή την εικονογράφηση, δημιούργησαν εικόνες βασισμένες σε κείμενα παιδικής, εφηβικής, νεανικής λογοτεχνίας.</p><p><br /> Το «Ένα κείμενο, μία εικόνα», για να συνεχίσει να υπάρχει, χρειάζεται και τη δική σου συνδρομή. <br /> Αν ζωγραφίζεις ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά και θέλεις να γίνεις συνοδοιπόρος στον δικό μας πολύχρωμο κόσμο, σε έναν κόσμο μαγικό, γεμάτο από ζωγραφιές και λέξεις, στείλε το μήνυμά σου στο <a href="mailto:[email protected]">[email protected]</a></p><p><a href="mailto:[email protected]"></a> <br /> Η σελίδα μας αριθμεί στο facebook αριθμεί μέχρι στιγμής πάνω από <b>14.000</b> μέλη και οι συνολικές προβολές του ιστολογίου ξεπερνούν τις <b>580.000</b>. Πολλοί από τους συνεργάτες μας, μετά τη δημοσίευση των εικόνων τους, έχουν δεχθεί επαγγελματικές προτάσεις από εκδόσεις και ιδιώτες. <br /> Για να δηλώσεις συμμετοχή δεν είναι απαραίτητο να είσαι επαγγελματίας.</p><p><br /> Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στην τεχνική και τα υλικά που θα χρησιμοποιήσεις.</p><p><br /> Η διαδικασία που ακολουθείται είναι η εξής:</p><p><br /> -Σου στέλνω κείμενα παιδικής λογοτεχνίας (μου λες αν έχεις κάποια προτίμηση πχ. σε κατηγορία λόγου, συγγραφέα, θεματική κλπ.) -Επιλέγεις αυτό που σε εκφράζει περισσότερο. -Σε διάστημα 1-2 μηνών, ανάλογα με τις υποχρεώσεις σου, ετοιμάζεις την εικόνα που θα φτιάξεις με βάση το κείμενο. (Αν δεν καταφέρεις ή δεν θελήσεις τελικά να ασχοληθείς, μετά από το διάστημα των 2 μηνών, αποδεσμεύεσαι και τα κείμενα στέλνονται σε άλλους δημιουργούς). -Μου στέλνεις την εικόνα σκαναρισμένη ή φωτογραφία της (το πρωτότυπο σχέδιο το κρατάς εσύ για όποια χρήση επιθυμείς). Συνοδεύεται από ένα βιογραφικό και μία δική σου φωτογραφία. -Προγραμματίζεται η ημερομηνία της ανάρτησης. -Λίγο πριν αναρτηθεί η δουλειά σου, σου στέλνω το τελικό κείμενο, για να δεις αν θέλεις να προσθέσεις ή να αλλάξεις κάτι. -Δημοσιεύεται στο μπλογκ «Ένα κείμενο, μία εικόνα» και επιλεγμένες αναρτήσεις στο ηλεκτρονικό περιοδικό Book Tour.</p><p><br /> <b>Τα πνευματικά δικαιώματα των εικόνων ανήκουν στους ίδιους τους δημιουργούς. Γι\x92 αυτό και δημοσιεύονται ΠΑΝΤΑ συνοδευόμενες από τα προσωπικά τους στοιχεία, από το βιογραφικό και τη φωτογραφία τους, καθώς, αν οι ίδιοι το επιθυμούν, και από την ηλεκτρονική τους διεύθυνση, ώστε να μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους όποιος επιθυμεί.</b></p><p><b></b> <br /> Όλοι οι συντελεστές του «Ένα κείμενο, μία εικόνα» εργαζόμαστε <b>αφιλοκερδώς</b> και με μοναδικό κίνητρο την αγάπη για τη λογοτεχνία και τη δημιουργία.</p><p><br /> Καλή και δημιουργική χρονιά.</p><p><br /> Ευχαριστώ,</p><p><br /> Γιώτα Κοτσαύτη</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=40085</link> <pubDate>Thu, 18 Jan 2018 10:19:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=40085</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Η 25η Μαρτίου των\x85Περσών (απόσπασμα από το Ένα παιδί μετράει τ\x92 άστρα) ]]></title> <description><![CDATA[<p>Εδώ και κάμποσες μέρες το σχολειό βρίσκεται σε μεγάλο ξεσηκωμό. Ετοιμασίες, σούρτα φέρτα, κακό. Ζυγώνει η Εθνική Γιορτή, η «εορτή της εθνικής ημών παλιγγενεσίας», όπως την έλεγε ο Καρλάφτης. Μα ο παπάς την έλεγε αλλιώτικα και με πολλά λόγια: «Η ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ήτοι η ιστορική μέρα της εν γαστρί αμώμου συλλήψεως της υπεραγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου ημών Μαρίας». Κατάλαβες Δακρυτζίκε;</p><p>-Κατάλαβα, κύριε\x85 (το κέρατό μου το τράγιο κατάλαβα!).</p><p>-Ο κύριος Χαμωλιάς;</p><p>-Κι εγώ, κύριε.</p><p>-Τι κι εσύ, κύριε;</p><p>-Κι εγώ κατάλαβα.</p><p>-Τι κατάλαβες;</p><p>-Να\x85 «συλλήψεως του Ευαγγελισμού\x85 Και της Πελαγίας\x85».</p><p>-Να το πεις όλο, όπως το είπα εγώ.</p><p>-Όλο;</p><p>-Ακριβώς, όλο.</p><p>Ο Χαμωλιάς είχε τα χάλια του.</p><p>-Όλο είναι\x85 του Ευαγγελισμού\x85 της συλλήψεως\x85 της\x85</p><p>-\x85δεσποίνης ημών Μαρίας, του σφύριξε ο Μέλιος.</p><p>-\x85Της δ ε σ π ο ι ν ί ς Μαρίας, κύριε! Αυτηνής ήτανε! φώναξε πανηγυρικά ο Δακρυτζίκος.</p><p>-Αρκεί, Αχρηστίδη, μας εφώτισες. Κάθισε, διότι θα διαρραγώμεν. Μουλάρια! Α, μουλάρια\x85 Θα το επαναλάβω όλο εξ αρχής δια να το εντυπωθήτε.</p><p>Αυτή η γιορτή, λοιπόν, ήταν, που έφερε την κοσμοχαλασιά μες στο σχολείο.</p><p>Οι ετοιμασίες είχαν αρχίσει μια βδομάδα νωρίτερα. ’λλοι λυγούσαν σύρματα, για να κάνουνε γράμματα και να τα ντύσουνε ύστερα με δαφνόφυλλα. ’λλοι ασβεστώνανε. ’λλου καθαρίζανε την αυλή και σχεδιάζανε με χαλίκια σημαίες και χρονολογίες και «ζήτω».</p><p>Ο Καρλάφτης διάλεξε για τους Πέρσες την πιο άχαρη δουλειά. Τους έστειλε να κολυμπήσουνε μες στη σκόνη της αποθήκης και να ξεθάψουνε τους Ήρωες του Εικοσιένα. Ήταν κάτι κάδρα, που τα ρίχνανε άνω κάτω μες στο κελάρι, και του χρόνου τα ξαναβγάζανε, τα φρεσκάρανε με ευλάβεια και τα κρεμούσανε στους τοίχους της μεγάλης σάλας, που θα γινότανε η τελετή. Ο Δακρυτζίκος βρήκε την ευκαιρία να δείξει κι εκεί το αρχηγιλίκι του. Αφού περιεργάστηκε καλά καλά τα κάδρα, γυρίζει και λέει στους άλλους.</p><p>-Μα τι στο διάλο, ρε! λέει\x85 Όλα αυτά αδέρφια ήταν; Μπράβο, μάνα γελάδα!..</p><p>-Γιατί, ρε;</p><p>-Τι, γιατί; Δε βλέπεις; Κοίτα τι γράφει: Α σ π ι ώ τ η ς. Κι εδώ: Α σ π ι ώ τ η ς: Όλα είναι αδέρφια.</p><p>Οι άλλοι ξύνανε τ\x92 αυτιά τους. Έδινε διαταγές, σκαρφάλωνε στα δοκάρια, δούλευε σα μεγάλος καλλιτέχνης το φτερό, που ξέβαφε απ\x92 τη σκόνη τις στριφνές μορφές των ηρώων. Κάποια στιγμή σταμάτησε μπροστά στο γέρο του Μοριά. Καθάρισε καλά το κάδρο και διάβασε: «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης».</p><p>-Ρε σεις! λέει στους άλλους, ρε σεις! Αυτός έχει τ\x92 όνομά μου!</p><p>Το μπουλούκι των Περσών ήρθε και σταμάτησε μπροστά στην αρειμάνια μορφή του «γέρου».</p><p>-Στάσου, γιατί θαρρώ πως σου μοιάζει κιόλας\x85 λέει ο Κούρκουλος.</p><p>Ο Χαμωλιάς υπονοιάστηκε.</p><p>-Δε θέλεις, ρε Θώρη, να \x91ναι ο παππούς σου;</p><p>-Μαρούλια με το ξύδι! Αφού ο παππούς μου ζει, ρε!</p><p>-Γιατί, δηλαδής; Δεν μπορεί να \x91ναι ο παππούς της μάνας σου;</p><p>-Δηλαδής, λέει ο Δακρυτζίκος, που τόσο ήθελε για να το πιστέψει\x85 στάσου, γιατί όσο τον κοιτάζω, τόσο θαρρώ που μου μοιάζει περισσότερο.</p><p>-Ναι, μα το όνομα\x85 χύνει ξαφνικά τη δυσπιστία του ο Κούρκουλος. Από πού κι ως πού; Κολοκοτρώνης αυτός, Δακρυτζίκος εσύ.</p><p>Ο Χαμωλιάς όμως δεν εννοούσε να παραιτηθεί απ\x92 την ανακάλυψή του.</p><p>-Τ\x92 αλλάζουνε, ρε, τα ονόματα! Μερικοί έχουνε τη μανία να μην αφήνουν όνομα να πολυκαιρίσει. Να! Πώς από Χρηστίδης εσύ έγινες Δακρυτζίκος; Μπορεί και Χρηστίδης να \x91γινες από Κολοκοτρώνης.</p><p>-Οι άτιμοι\x85 είπε ο Δακρυτζίκος, να μην αφήνουνε τα ονόματα στον τόπο τους!</p><p>-Να\x85 συνεχίζει ο Χαμωλιάς\x85 άμα του ξουρίσεις το μουστάκι είναι ολόιδιος. Ύστερις\x85 αρχηγός δεν είσαι κι εσύ;</p><p>-Αμ, τι σκατά είμαι και δεν είμαι;</p><p>-Εγώ λέω\x85 συνεχίζει ο Χαμωλιάς, θα γίνεις που θα γίνεις σαν κι αυτόνα άμα μεγαλώσεις, γιατί να μη γίνεις από τώρα; Πες πως έγινες κιόλας.</p><p>-Ναι, μα δεν τον βλέπεις. Α υ τ ό ς έχει αλλιώτικο όνομα.</p><p>-Και δεν τ\x92 αλλάζεις; Σβήστο και γράψε το δικό σου. Εγώ λέω να το κάνεις.</p><p>Ο Κούρκουλος καθάριζε τη μύτη του.</p><p>-’μα μεγαλώσεις, γράφτο\x85 είπε κι αυτός.</p><p>-Και δεν το γράφω από τώρα;</p><p>-Αλήθεια! θα το γράψεις;</p><p>-Αμ τι θα κάνω και δε θα το γράψω! Δω \x91μου ένα μολύβι, ρε. Μελανί όμως, ε;</p><p>Η «αποκατάσταση» της ιστορικής αλήθειας έγινε, εκεί, επί τόπου. Με μεράκι ο «αρχηγός» έσβησε το όνομα του οπλαρχηγού κι έγραψε με κεφαλαία παχιά γράμματα:</p><p>«ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΑΚΡΥΤΖΙΚΟΣ»</p><p>Εκεί όμως ζήλεψε κι ο Χαμωλιάς. Έψαξε μες στους σωρούς και ξεχώρισε ένα κάδρο.</p><p>-Να, ρε, τους λέει. Για κοιτάτε. Μη μου πείτε ότι δε μοιάζει της γιαγιάς μου.</p><p>Ο Κούρκουλος τον φασκέλωσε.</p><p>-Ρε μάπα! Αυτός είναι ο Μιαούλης. Δε διαβάζεις; Ναύαρχος Μιαούλης.</p><p>-Ναύαρχος; Τότε, ακόμη καλύτερα. Λένε πως ο πατέρας μου, πριν πεθάνει, ήταν καϊκτσής.</p><p>-Δεν πιστεύω τώρα να γράψεις κι εσύ το δικό σου!</p><p>-Για το γραμμένο λες; Δώσ \x91μου το μολύβι, ρε Δακρυτζίκο.</p><p>Την άλλη μέρα ήρθε η ώρα να τα κρεμάσουνε. Πρωί πρωί μπήκε στην τάξη ο Καρλάφτης. Πίσω του ο μπαρμπα-Θόδος με τη Ζουμπουλιά, κρατώντας τα κάδρα. Ο γέρος ήταν σα δαρμένο παιδί.</p><p>-Για να δούμε, παιδιά, λέει ο Καρούμπαλος\x85 θυμάστε διόλου Ελληνικήν Ιστορίαν;</p><p>’πλωσε το χέρι του, πήρε ένα κάδρο, και του σκέπασε τη λεζάντα του.</p><p>-Μήπως ξέρες ποιος είναι αυτός; είπε γυρίζοντας προς το μέρος των παιδιών.</p><p>-Ο Κολοκοτρώνης! ξεφώνισαν όλα μαζί τα παιδιά.</p><p>-Για να δω κι εγώ\x85 έκανε δύσπιστα ο Καρλάφτης. Χμ\x85 Έτσι νόμιζα κι εγώ, αλλά φαίνεται ότι κάναμε όλοι λάθος. Ε, λοιπόν, κένετε όλοι λάθος. Για προσέξτε καλύτερα!</p><p>-Ο Κολοκοτρώνης, κύριε! φωνάξανε πεισματωμένα τα παιδιά.</p><p>-Σας λέω ότι κάνετε λάθος. Αυτός είναι ο Θεόδωρος\x85</p><p>-\x85Κολοκοτρώνης, το είπαμε!</p><p>-Μη βιάζεστε. Αυτός είναι ο Κύριος Θεόδωρος Δακρυτζίκος!</p><p>Βουή και χαλασμός ξεχύθηκε στην τάξη.</p><p>-Είσαστε όλοι ανιστόρητοι!.. ξεφώνισε ο Καρλάφτης. Για να ξαναδοκιμάσουμε.</p><p>’φησε τον Κολοκοτρώνη στην άκρη και πήρε άλλο κάδρο.</p><p>-Αυτός, μήπως ξέρετε ποιος είναι;</p><p>-Ξέρουμε! Ο Μιαούλης.</p><p>-Τον κακό σας το φλάρο! Λάθος και τώρα. Είναι ο εξοχώτατος Κύριος Κύριος Χαμωλιάς!</p><p>Κατόπι σηκώθηκε ορθός στην έδρα, αφήνοντας απότομα το παιχνιδιάρικό του ύφος:</p><p>-Θα εκδικηθώ! μούγκρισε με κόκκινα μάτια, σα να του βρίσανε το σόι του. Θα εξαφανίσω από προσώπου γης τα ιερόσυλα αυτά καθάρματα! Οι ουρανοί να κατεβούν, δεν πρόκειται να σας σώσουν!</p><p>Ύστερα στράφηκε κατά τον επιστάτη, που κάτι πήγε να του μουρμουρίσει: «Μη\x85 Μη, κυρ-καθηγητή\x85 Τζαχίλικα είναι. Δε νογάνε ’μα πήξουνε, θα τιμωρηθούνε μοναχά τους\x85».</p><p>-Γέρο! φώναξε, σαν αγρίμι που το τουφεκάνε. Αρκεί το ότι σε συνέλαβα να προσπαθείς να τα σβήσεις. Ευτυχώς που επρόλαβα και έσωσα το «σώμα» του εγκλήματος. Μη με παρατηρείς έτσι, διότι με εξαγριώνεις! Πήγαινε να μου φέρεις αμέσως πέντε ράβδους, από αυτάς που έχεις στο υπόγειον. Πρόσεξε, να είναι οζώδεις!</p><p>-Πάει\x85 είπε ο γέρος και τίναξε τα χέρια του. Πάει τα έκαψε η γριά όλα τα ραβδιά. Δε νόγαε και τα \x91καψε, για να βράσει το φασούλι της.</p><p>-Δε νόγαα\x85 είπε μαραμένη η γριά.</p><p>-Α\x85 έτσι; ούρλιαξε αφηνιασμένος ο Καρούμπαλος. Ε, λοιπόν, προνόησε η φύσις και με επροίκισε ε θηριώδεις γρόνθους! Έξω, Δακρυτζίκο! Πλησίασε εδώ! Κι εσύ, Χαμωλιά! Έφθασε η ώρα να απαλλάξω τον κόσμον από το άγο σας!</p><p>-Δεν μπορώ να δω\x85 είπε ο γέρος.</p><p>-Θα λιγοθυμήσω\x85 έκανε η γριά.</p><p>-Τότε γκρεμιστείτε! Εδώ θα επιβάλω δικαιοσύνην!</p><p>Τότε άρχισε το δράμα. Σα μανιασμένος ρίχτηκε ο Καρούμπαλος πάνω στα παιδιά. Ρίχτηκε κι ο γέρος να τα γλυτώσει\x85 κι η Ζουμπουλιά να γλυτώσει το γέρο, και πήραν κι οι δυό το μερτικό τους. Ήταν τόσο αγριεμένος ο Καρούμπαλος, που ούτε ολόκληρος στρατός δεν μπορούσε να τον συγκρατήσει.</p><p>***</p><p>Πέντε μέρες έκαναν οι Πέρσες να ξανάρθουν στο σκολειό. Κι όταν ξαναήρθανε, ήταν μπαμπουριασμένοι σα γέροι. Ήταν πια παραμονή. Οι ήρωες καμάρωναν, αραδιασμένοι στο ντουβάρι με τις μουστάκες σηκωμένες, εκτός απ\x92 τη Μπουμπουλίνα, που ήταν σα γουλί. Δυσαρμονία. Ευτυχώς, που το καλλιτεχνικό μάτι του Δακρυτζίκου, μ\x92 όλο που ήταν κλεισμένο απ\x92 το πρήξιμο, διέκρινε την\x85 ανορθογραφία.</p><p>Και ξημέρωσε η μεγάλη και ιστορική μέρα. Το πρωί είχαν πάει όλοι συντεταγμένοι στην παρέλαση. Και το απόγιομα κάνανε εορτασμό στο σκολειό. Το ιστορικό της ημέρας εξεφώνησε ο παπάς. Όλοι οι καθηγηταί στέκονταν ορθοί με τους ήρωες προς τα πίσω και άκουαν το λόγο.</p><p>Εφτά φορές έβηξε ο παπάς, πριν αρχίσει. Ύστερα, βαριά, σα να σφυροκοπούσε σίδερο, άρχισε ν\x92 απαγγέλλει τα ιστορικά λόγια. ’ρχισε με δυό στιχάκια:</p><p>«Όλη δόξα, όλη χάρη, άγια μέρα ξημερώνει.</p><p>Και της μνήμης Σου το Έθνος χαιρετά γονατιστό.</p><p>» Ακριβώς. Της μνήμης το Έθνος. Διότι το έθνος το ιστορικόν, το έθνος το Ελληνικόν, το έθνος αυτό των ευκλεών προγόνων, είναι το έθνος της μνήμης Της. Έθνος της Παναγίας, Χριστιανικόν. Την ημέραν αυτήν η θεομήτωρ συνέλαβεν εν γαστρί και ετέξατο υιόν\x85».</p><p>Σιγά σιγά ξέχασε το μισό ιστορικό και περιορίστηκε μόνο στο χριστιανικό μέρος της γιορτής΄ τόσο πολύ, που, καθώς τελείωνε, αναγκάστηκαν να του υπενθυμίσουν κρυφά να πει κάτι και για το έθνος.</p><p>-Ετερμάτισα\x85 είπε σιγά ο παπάς.</p><p>Και συνέχισε: «Αυτό, λοιπόν, ήτο το ιστορικόν της λαμπράς και ιστορικής ταύτης ημέρας\x85 Δι\x92 ό\x85 («το έθνος!» του ψιθυρίσανε ξανά οι συνάσελφοί του). Δι\x92 ό\x85 (συνέχισε κατά το ακροατήριο, ρίχνοντας μια λοξή ματιά στους συναδέλφους), δι\x92 ό ας αναφωνήσωμεν όλοι εκ βάθους ψυχής (το «έθνος!», του ξαναθυμίσανε) Ζήτω το έθνος!...», ξεφώνισε.</p><p>-Ζήτω! φωνάξανε με ανακούφιση όλοι.</p><p>-Ζήτω η Πατρίς! συνέχισε.</p><p>-Ζήτω\x85 συμφώνησε ξερούτσικα κι ο κύριος Αλμπέρ και τον ακολούθησαν κι οι άλλοι. Αλλά ο παπάς δεν μπορούσε να τους το συγχωρήσει. Ξελαγάρισε, λοιπόν, τη φωνή του και είπε με τον πιο πανηγυρικό τόνο:</p><p>-Ζήτω και η εν γαστρί άμωμος σύλληψις της υπεραγίας και δεσποίνης ημών Θεοτόκου αειπαρθένου Μαρίας!</p><p>-Ζή\x85 τω\x85 ψελλίσανε καταντροπιασμένοι οι συνάδελφοι και γυρίσανε για να κρύψουν τα γέλια τους. Μα τους περίμεναν τα χειρότερα. Εκεί ανακάλυψαν ότι, ανάμεσα στους αρειμάνιους ήρωες του 21\x85 τους κοιτούσαν, με το πιο βλοσυρό τους ύφος, και τα πολεμικά μουστάκια της\x85 Μπουμπουλίνας!</p><p>Ο Δακρυτζίκος, πίσω απ\x92 τις πλάτες των συμμαθητών του, παρακολουθούσε την τραγωδία, με τη συνείδηση ήσυχη ότι έπραξε στο ακέραιον το αισθητικό του καθήκον.</p><p>Οι καθηγητές βγήκαν έξω πνιγμένοι.</p><p>Ο κύριος Αλμπέρ έτρεξε να σκεπάσει το φιάσκο και να σώσει την ιερότητα της στιγμής. Μάζεψε τους ήρωες βιαστικά βιαστικά σαν τραπουλόχαρτα και τους τοποθέτησε στο τραπέζι.</p><p>-Τελείωσε η εορτή\x85 είπε στα παιδιά.</p><p>-Κύριε Αναχωριντές\x85 ξεφωνίσανε κείνα\x85 Η γιορτή είναι ως το βράδυ!</p><p>-Θα εορτάσετε το υπόλοιπον της ημέρας δίχως ήρωες.</p><p>-Γίνεται εορτή δίχως ήρωες;</p><p>-Γίνεται\x85 γίνεται\x85 έλεγε, καθώς ψαχνότανε παντού στα τσεπάκια του. Κάπου ανακάλυψε, επιτέλους, μια γομολάστιχα και ρίχτηκε στο κάδρο. «Pardon Madame\x94, είπε, στην Μπουμπουλίνα κι άρχισε να σβήνει τα μουστάκια της.</p><p>Και μετά:</p><p>-En fin\x85, τους λέει. Δεν πειράζει, ελάτε να τους ξανακρεμάσετε. Προσοχή όμως\x85 Έχω την γνώμην ότι αι γυναίκες είναι γυναίκες, οι δε άνδρες άνδρες\x85 N\x92 est ce pas; Ο νοών νοήτω\x85 Ντακιρζίκο, έλα λίγο.</p><p>Ο αρχηγός βγήκε πρόθυμα. Εκεί στη γωνιά καθίσανε κι οι δυό και μιλήσανε σιγά. Ο Αλμπέρ του έριξε δυό πικρά πικρά παραπονεμένα ματάκια.</p><p>-Λυπούμαι\x85 του λέει. Λυπούμαι δι\x92 όσα υπέφερες. Είμεθα αυστηροί, διότι πονούμε. Και ο κύριος Σκαμβουράς ελυπήθη πολύ\x85 πολύ. Δεν διδάσκει το ξυλοφόρτωμα, όχι δεν διδάσκει΄ και δεν ωφελεί. Απόδειξις ότι υπέπεσες σε μεγαλύτερο σφάλμα. Γιατί, παιδί μου, το έκανες αυτό; Πρέπει να σεβόμεθα τας ιεράς παραδόσεις. Γιατί άλλαξες το φύλον της Μπουμπουλίνας;</p><p>-Κύριε δεν της άλλαξα το φύλλο\x85, λέει αθώα ο Δακρυτζίκος, της έβαλα μουστάκια\x85</p><p>-Αυτό ακριβώς λέγω. Γιατί το έκανες;</p><p>-Σιχαίνομαι να βλέπω τις κατσίκες ν\x92 ανακατώνονται με τους άντρες.</p><p>-Ντακιρζίκο!!</p><p>-Τιμώρησέ με\x85 το δέχομαι.</p><p>-Όχι\x85 Όχι\x85 Σε\x85 σε\x85 αγαπώ, παιδί μου. Κι εσύ μου κάνεις τόσα\x85 τόσα\x85 Γιατί τα κάνεις;</p><p>-Γιατί\x85 γιατί κι εγώ κύριε\x85 κι εγώ\x85 σ\x92 ά\x85 Ας το διάολο!</p><p>-Ντακιρζίκο!!</p><p> </p><p><b>ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ, Ένα παιδί μετράει τ\x92 άστρα</b></p><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=39544</link> <pubDate>Sat, 25 Mar 2017 13:16:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=39544</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Όσα φέρνει η ώρα στης ποίησης τη χώρα]]></title> <description><![CDATA[<p>«Όσα φέρνει η ώρα στης ποίησης τη χώρα», Θεοφάνης Θεοφάνους<br /> ΙSBN: 978-960-9585-69-9<br /> σελ.: 56<br /> σχήμα: 14x20,5 cm<br /> τιμή: 8,33\x80 με ΦΠΑ<br /> (-10%): 7,50\x80 με ΦΠΑ<br /> <br /> <strong>οπισθόφυλλο</strong><br /> Αν είσαι παιδί, αυτή η ποιητική συλλογή θα σε οδηγήσει σε έναν ολότελα φανταστικό κόσμο. Θα σε κάνει να γελάσεις, να ονειρευτείς, να ταξιδέψεις, να ζήσεις μια μεγάλη περιπέτεια. Mπορείς ακόμα να δώσεις χρώμα στα σκίτσα και γιατί όχι, να γράψεις το δικό σου ποίημα!<br /> Αν είσαι γονιός, το παρόν βιβλίο θα σε φέρει πιο κοντά σε μια αγαπημένη συνήθεια. Μια γλυκιά καληνύχτα, από αυτές που γαληνεύουν μικρούς και μεγάλους, κλείνουν τα βλέφαρα μαγικά, δημιουργούν ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς.<br /> Αν είσαι εκπαιδευτικός, έχεις στα χέρια σου ένα πολύτιμο εργαλείο δουλειάς. Κάθε τίτλος αποτελεί μια αφορμή για συζήτηση και δραστηριότητες. Στο τέλος του βιβλίου περιλαμβάνεται η ενότητα: «Μια ιδέα για σχολική γιορτή», ένα χαρούμενο πανηγύρι της σχολικής τάξης.<br /> <br /> Η καλή παιδική ποίηση οφείλει να έχει μέτρο, ρυθμό, ρίμα, μελωδικότητα, εικονοπλασίες, θεατρικότητα. Η παρούσα συλλογή δεν στοχεύει, όμως, μόνο σ\x92 αυτό. Η παιδική ποίηση πρέπει να προχωρήσει σε άλλο επίπεδο: να χαλαρώσει τα δεσμά της, να γίνει πιο ευσύνοπτη, πιο εύθυμη, να ανανεώσει τη θεματολογία της, να σε ωθήσει να πιάσεις χαρτί και μολύβι. <br /> Αν έστω και ένα ποίημα κάνει κάποιον να σκιρτήσει, θα είμαστε ικανοποιημένοι που πετύχαμε τον αρχικό μας σκοπό.</p><p><br /><strong>Το βιβλίο του Φάνη, που, μέσα σε λίγες μέρες, εξαντλήθηκε και επανακυκλοφορεί! Ζητήστε το σε όλα τα βιβλιοπωλεία!</strong></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=39140</link> <pubDate>Sun, 11 Dec 2016 19:14:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=39140</guid> </item> <item> <title><![CDATA[ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ]]></title> <description><![CDATA[<p>Αντιγράφω από τον «τοίχο» του συγγραφέα Γιάννη Φιλιππίδη. Παρακαλώ, όποιος μπορεί να βοηθήσει ή να μοιραστεί την ανάρτηση. Είναι ανάγκη. Η κοπέλα κινδυνεύει με τύφλωση.</p><p>>>> ΕΚΚΛΗΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΥΗΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΡΙΒΗ ΜΑΣ ΦΙΛΗ, ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΥΦΛΩΣΗ!!!</p><p>.</p><p>Επικαλούμαι τα πιο θερμά ανθρώπινά σας συναισθήματα κι απευθύνω σήμερα σε όλες και όλους σας αυτό το ΕΠΕΙΓΟΝ μήνυμα.</p><p>.</p><p>Πρόκειται για ένα κορίτσι, που στέκεται πάντα πλάι μας και πολλοί από σας την γνωρίζετε ακόμα και προσωπικά. Για λόγους προσωπικών δεδομένων, επιφυλάσσομαι να δώσω περισσότερα στοιχεία, αλλά θα \x91ναι διαθέσιμα σε όποια/ον ΘΕΛΗΣΕΙ να ΒΟΗΘΗΣΕΙ με οποιοδήποτε μικρό ή μεγαλύτερο ποσό.</p><p>.</p><p>>>> Αν δεν χειρουργηθεί ΑΜΕΣΑ εντός δεκαπέντε \x96το πολύ- ημερών, κινδυνεύει από ολική τύφλωση.</p><p>Από το δεξί της μάτι έχει πάθει αποκόλληση, και από το αριστερό καταρράκτη σκληρής υφής, κάτι που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι αν μπει σε λίστα αναμονής σαν ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ (όπως μοιραία εργάζεται), όταν έρθει η μέρα του προγραμματισμένου χειρουργείου, η ίδια, ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΥΦΛΩΘΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ.</p><p>.</p><p>>>> Βρήκαμε καθηγητή-χειρουργό , που αναλαμβάνει ΚΑΙ τις δυο επεμβάσεις της, εντελώς δωρεάν.</p><p>.</p><p>ΑΛΛΑ: τα νοσήλια των δυο επεμβάσεων, κοστίζουν συνολικά περί τα 700\x80, ποσό που \x91ναι αδικία από το Θεό, να οδηγήσουν σε ολική τύφλωση μια γυναίκα νέα, που ζει μόνη της εργαζόμενη σκληρά και δεν έχει ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ από τον δικό της περίγυρο.</p><p>.</p><p>ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ,</p><p>ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ</p><p>ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑΙΑ ΓΙΑ ΚΕΙΝΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ.</p><p>.</p><p>ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:</p><p> </p><p>\x95 Γράψτε μου ένα προσωπικό μήνυμα στο προφίλ μου, για να μάθετε όλα τα απαραίτητα στοιχεία ή</p><p>\x95 επικοινωνήστε με το 210 82 23 574 καθημερινά από τις 11 το πρωί μέχρι τις 3 μετά το μεσημέρι, για να κουβεντιάσουμε ΜΑΖΙ κάθε λεπτομέρεια που την αφορά.</p><p>.</p><p>ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΘΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΤΗΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΠΟΣΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΕΙ, ΘΑ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΕΤΕ.</p><p>.</p><p>Βοηθήστε ένα κορίτσι με ψυχή αγγέλου, να ΞΑΝΑΣΤΑΘΕΙ ΟΡΘΙΑ ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΗΣ.</p><p>.</p><p>ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΑΣ, ΣΥΜΒΑΛΛΕΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΣΤΕΡΗΜΑ ΣΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ, ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ,</p><p>ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΣΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΛΕΗΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ.</p><p>.</p><p>>>>> ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΗ, ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΑΛΙΜΟΝΟ, ΤΡΕΧΟΥΝ!!!</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=39069</link> <pubDate>Tue, 15 Nov 2016 06:37:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=39069</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Ο Φωκίων το ελάφι (απόσπασμα)]]></title> <description><![CDATA[<p>Εκεί όπου ζούσε ο Φωκίων υπήρχαν πολλά βουνά. Βουνά μεγάλα, με άγρια βράχια και ψηλές κορφές. Βουνά μικρά, με ήρεμα δάση από πεύκα. Και πεδιάδες με λουλούδια, αμπέλια και στάχυα.</p><p>Και στο βάθος ήταν η θάλασσα κι οι ακρογιαλιές της, με τα λευκά βότσαλα και τη χρυσή άμμο.</p><p>Κάπου εκεί, λοιπόν, ζούσε ο Φωκίων. Μαζί με τον πατέρα και τη μητέρα του.</p><p>-Γιατί, πατέρα, έγινες δάσκαλος;, τον ρώτησε μια μέρα.</p><p>-Γιατί αυτό ήθελα.</p><p>-Και γιατί το \x91θελες;</p><p>-Γιατί έτσι θα ήμουν χρήσιμος στους άλλους.</p><p>-Δε σε καταλαβαίνω, πατέρα.</p><p>Ο δάσκαλος έκλεισε το βιβλίο που κρατούσε.</p><p>-’κουσέ με προσεκτικά, είπε και στερέωσε τα γυαλιά του πάνω στα μεγάλα του κέρατα.</p><p>-Ο χήνος, ο φούρναρης του χωριού, κάνει ή δεν κάνει με τη δουλειά του καλό σ΄ όλους μας;</p><p>-Κάνει, αφού φτιάχνει το ψωμί που τρώμε.</p><p>-Ε, το ίδιο γίνεται και με το γάιδαρο, που κάθε πρωί μαζεύει τα σκουπίδια.</p><p>-Εντάξει, τα καταλαβαίνω όλα αυτά! Εσύ, όμως, γιατί έγινες δάσκαλος;</p><p>-Δεν υπήρχε στο χωριό κανένας. Έτσι, έγινα εγώ.</p><p>-Και τα γράμματα πού τα έμαθες;</p><p>-Στην πολιτεία. Εκεί μ΄ έστειλαν οι γονείς μου.</p><p>-Τόσο μακριά!</p><p>Τη μεγάλη την πόλη ούτε απ΄ την πιο ψηλή κορφή του βουνού δεν μπορούσες να την δεις.</p><p>-Και μετά, πατέρα;</p><p>-Γύρισα κι έγινα ο δάσκαλος του χωριού.</p><p>-Καλά. Όμως ο χήνος φτιάχνει το ψωμί. Ο γάιδαρος καθαρίζει το χωριό. Κι εσύ; Τι κάνεις με τα γράμματα;</p><p>-Μαθαίνω στους άλλους πώς να ζουν λεύτεροι.</p><p>Του δάσκαλου η φωνή ήταν πολύ σοβαρή.</p><p>Ο Φωκίων δε ρώτησε τίποτ΄ άλλο.</p><p>Βγήκε έξω να κάνει μια βόλτα.</p><p> </p><p><strong>ΜΑΝΟΣ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ </strong> </p><p> </p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=38831</link> <pubDate>Wed, 31 Aug 2016 22:14:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=38831</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Κράτα ψηλά και τράβα]]></title> <description><![CDATA[<p>\x85Λαστιχένιοι είν\x92 οι χαρακτήρες των ανθρώπων, Μέλιο. Θέλεις να γνωρίσεις το χαρακτήρα του διπλανού σου; Γίνε λιγάκι -λιγουλάκι ευτυχισμένος να τον γνωρίσεις. Καβάλα σ\x92 ένα άλογο, σε λίγη δόξα, φόρεσε λίγα φτερά\x85 να τον μάθεις. Γύρνα αδύναμος, σκυφτός, συφοριασμένος\x85 δε θα σε πειράζει κανείς. Περπάτα ειρηνικός, σίγουρος. ’σε στο λαιμό σου να φυτρώσει λίγη χαίτη για ν\x92 αρχίσουν γύρω σου να ουρλιάζουν σαν άγριοι. Αλλά εσύ την περηφάνεια σου, Μέλιο! Κράτα ψηλά και τράβα. Μ\x92 αυτήν θα γνωρίσεις τους αληθινούς καλούς. Αγάπα πιστά τους φίλους σου. Αυτή είναι όλη σου η περιουσία. Στέρεα περιουσία. Γιατί δεν μπορεί να στην κατασχέσει το «Δημόσιον» ούτε οι άνθρωποι. Αυτή την περιουσία μόνο εσύ μπορείς να τη χαλάσεις και να την σκορπίσεις, Μέλιο. Μόνο εσύ και κανένας άλλος. Ως κι ο Βάρδας (σ.σ. το άλογό του) κι αυτός περιουσία σου δεν έγινε απ\x92 τη μέρα που τον αγόρασες. Έγινε απ΄ τη μέρα που τον αγάπησες\x85</p><p></p><p><strong>ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ, Αγέλαστη άνοιξη, εκδόσεις Δωρικός.</strong></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=38825</link> <pubDate>Mon, 29 Aug 2016 19:39:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=38825</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Οι διαφορετικοί άνθρωποι είναι αυτοί που αλλάζουν τον κόσμο]]></title> <description><![CDATA[<p>Πολύ συχνά η Παναγιώτα μας με ρωτάει "Μαμά, γιατί είμαι τόσο διαφορετική από τα άλλα παιδιά;".</p><p><br data-text="true" />Μέχρι τώρα καμάρωνε και το θεωρούσε προτέρημα.</p><p><br data-text="true" />Ακριβώς όμως, επειδή είναι πολύ πιο έξυπνη για την ηλικία της, νιώθει πια έντονα αυτή τη διαφορετικότητα και έχει αρχίσει να μην αισθάνεται άνετα με όλο αυτό.</p><p><br data-text="true" />Εχθές, λοιπόν, για πρώτη φορά, διαμαρτυρήθηκε, σαν να μου έριχνε ευθύνες.</p><p><br data-text="true" />Της είπα κάτι και ελπίζω να το κατανοήσει και να μην το ξεχάσει ποτέ:</p><p><br data-text="true" /><strong>Οι διαφορετικοί άνθρωποι είναι αυτοί που αλλάζουν τον κόσμο.</strong></p><p><br data-text="true" />Ευτυχώς, από εκείνη τη στιγμή, τη βλέπω πιο ήρεμη και πιο σίγουρη για τον εαυτό της...</p><p><br data-text="true" />(Πάντα από παιδί ένιωθα και γω πολύ διαφορετική. Κλειστός χαρακτήρας, ντροπαλή, φοβισμένη, βυθισμένη στα βιβλία μου. Έπρεπε να περάσουν πάνω από τριάντα χρόνια για να νιώσω σιγουριά και αυτοπεποίθηση... Κι αυτό το χρωστάω καθαρά και μόνο στη συγγραφή. Σήμερα, στα τριάντα πέντε μου, όχι απλά δεν νιώθω άσχημα για μένα, αλλά και πολύ πολύ περήφανη που δεν ακολούθησα και συνεχίζω να μην ακολουθώ το "φυσιολογικό"...)</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=38815</link> <pubDate>Thu, 25 Aug 2016 12:42:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=38815</guid> </item> </channel></rss>
