![[Valid RSS]](images/valid-rss-rogers.png "Valid RSS")
This is a valid RSS feed.
This feed is valid, but interoperability with the widest range of feed readers could be improved by implementing the following recommendations.
<managingEditor>info@musicheaven.gr</managingEditor>
^
<webMaster>info@musicheaven.gr</webMaster>
^
line 15, column 0: (2 occurrences) [help]
<p><iframe src="http://www.youtube.com/embed/n-GuH8xeJo8?wmode=transparent" ...
line 50, column 25: (2 occurrences) [help]
<p><i><b>Όπου από χρόνια \x96αν και μυστικά-</b></i></p>
^
line 247, column 0: (5 occurrences) [help]
<p><img src="http://img2.blogblog.com/img/video_object.png" border="0" style ...
line 292, column 142: (4 occurrences) [help]
... " title="{#emotions_dlg.oops}" /></p>]]></description>
^</channel>
^
<?xml version="1.0" encoding="iso-8859-7"?><!-- Generated on Thu, 18 Apr 2024 14:34:26 +0000 --><rss version="2.0"> <channel> <title>Bloq δίχως τίτλο</title> <link>http://blogs.musicheaven.gr/movflower</link> <description>Μπλοκάκι με σημειώσεις. Λίγο από όλα. Μπλαμπλαμπλά, μουρμουρμούρ, τραλαλά. Όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Ok,το παραδέχομαι. Ενίοτε και γκρινγκριν. Ανθρώπινη είναι και μερική γκρίνια.</description> <language>el</language> <managingEditor>info@musicheaven.gr</managingEditor> <webMaster>info@musicheaven.gr</webMaster> <generator>PHP RSS Feed Generator</generator> <item> <title><![CDATA[Με λένε Μωβ και σπάνια λέω "Όπα!"]]></title> <description><![CDATA[<p>Μάλλον μέχρι τώρα θα είδατε το βίντεο της Κατερίνας Μουτσάτσου,που έχει κατακλύσει το διαδύχτιο.<br /> Ποιά η γνώμη σας για το βίντεο " Κατερίνα η Ελληνίδα";</p><p><iframe src="http://www.youtube.com/embed/n-GuH8xeJo8?wmode=transparent" width="560" height="315" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe><br /> <br /> <br /> Πραγματικά δεν ήξερα πώς να το ψυχολογήσω.<br /> Από τη μια νιώθω έντονα πολλά απ΄όσα λέει από την άλλη δεν μου άρεσε το ξέσπασμα της.<br /> Με κίνδυνο να ξεπέσω στην κατηγορία Αδάμ,πέρασε από το μυαλό μου η λέξη "υστερικό".<br /> <br /> Μετά κάποιος αναφέρει πως πρόκειται για αντιγραφή διαφήμισης καναδέζικης μπίρας.</p><p><iframe src="http://www.youtube.com/embed/BRI-A3vakVg?wmode=transparent" width="560" height="315" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p><p></p><p><br /> Παρακολουθώ τη διαφήμιση.<br /> Τώρα ναι,το καταλαβαίνω.<br /> <br /> <br /> Ο όρος "αντιγραφή" υπερβολικός.<br /> Στην Τέχνη υπάρχει ο όρος "Παράφραση".<br /> <br /> Η καναδέζικη διαφήμιση, καυστηριάζει την χλιαρή υποτίμηση των Καναδών από τους πολίτες των Η.Π.Α. Προσωπικά την υποτίμηση και την κοροϊδία για τον Καναδά,τη γνώρισα από αμερικανικές σειρές. Έντερ Μπάρνι. ("Γιατί σας επιτρέπουμε να είσαστε Κράτος;")Έξιτ Μπάρνι. Μη έντερ Μητσόφ. Μη έντερ είπα! Βρε μην επιμένεις! Ξουτ!<br /> <br /> Η ελληνική παράφραση, με βρίσκει σύμφωνη σε πολλά:'Όχι,δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος ούτε πίνω συνέχεια ούζο,ούτε γνωρίζω τον Γιάννη και τον Δημήτρη από την Ελλάδα!Και ναι,μιλώ περισσότερες γλώσσες από τον μέσο πολίτη των πλείστων χωρών,έχω το θάρρος να ζήσω στο εξωτερικό (περίμενε,αυτό είναι δικό μου;παρασυρθήκαμε!...Σίγουρα δεν λέω "Όπα!" σε κάθε δεύτερη μου κουβέντα! (αυτό πάει για τους Παγοχωρίτες φίλους μας που θέλουνε να το λένε και να το ακούνε όποτε βγούμε έξω,και τους ρωτάω αν πεθυμάνε τους παππούδες τους)<br /> <br /> Είναι κάποια κλισέ που δυστυχώς τα πιστεύουν στο εξωτερικό. Και τα ρωτούν. Και τα θεωρούν αυτονόητο. Όπως ότι επειδή ετοίμασα ελληνικό μπουφέ στο σπίτι μας στο περσινό τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ,οι γονείς μου θα έχουν ελληνικό εστιατόρειο κάπου στην Λουκανικούπολη. Α ναι,σε αυτό που τους καλέσαμε για τα γενέθλεια του Λάβη. Αυτό βέβαια,το πίστεψαν μόνο οι παγοχωρίτες συναδέλφοι του,όχι οι ξένοι. :)<br /> <br /> Κάποια κλισέ τα δεκτήκαμε και οι ίδιοι.Ότι συνέχεια διασκεδάζουμε και πίνουμε και "κλέβουμε" τεμπελιάζοντας. Συγγνώμη κυρία Προκατάληψη, να σε ρωτήσω κάτι; Ήξερες τους παππούδες μας; Ήταν οι παπούδες μας έτσι; Είναι οι γονείς μας έτσι; Οι δικοί μου πάντως δεν είναι! Είναι "η Γενιά των Αποσκευών" έτσι; <br /> Τα νειάτα τους άφησαν στα εργοστάσια της δυνατής Παγόχωρας, και της αλαζονικής Βρεττανίας. Μην αρχίσω για τις Η.Π.Α.!<br /> <br /> Μήπως είναι καιρός να απαλλακτούμε κι από τα κλισέ κι από τον όρο Γραικός;<br /> ΔΕΝ ξέρω,ο όρος είναι παλαιότερος των Οθομανών όπως πολλοί δεν γνωρίζουν.<br /> Αλλά γιατί δεν χρησιμοποιούμε στο εξωτερικό τον ορθό,αυτόν που χρησιμοποιούμε και οι ίδιοι;<br /> <br /> ΕΛΛΗΝΕΣ και όχι Γραικοί.<br /> <br /> Φτάνει βέβαια να μην περιμένουμε από τον Πύρρο Δήμα να σηκώσει μόνος του ολόκληρο ΠΑΣΟΚ,και εμείς να μην σηκώνουμε άλλο Βουλευτική Ασυλία,Προεδρική Ασυλία,Πεζεβέγκικη Ασυλία Παγκαλομητσοφίων.<br /> Διότι μετά μένουμε ραγιάδες και τίποτα άλλο.</p><p></p><p><a href="http://www.mediagate.gr/Social-Media/item/21616-Katerina-Moytsatsoy-To-minyma-tis-sto-Facebook-gia-to-Eimai-Ellinida">Τί γράφει η ίδια για το βίντεο της όμως;</a></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32298</link> <pubDate>Wed, 25 Apr 2012 16:49:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32298</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Τί πρέπει να ειπωθεί στα ελληνικά]]></title> <description><![CDATA[<p>Η μετάφραση της Μωβ, που σίγουρα δεν είναι μεταφραστίς (ή μεταφράστρια αν αγαπάτε) μα σίγουρα έκανε μια προσπάθεια πιστής απόδοσης του ποιήματος του Γκρας στην ελληνική.<b><br /></b></p><p>Η απόπειρα πιστής μετάφρασης έγινε μετά από τη λυπηρή (επανα-)διαπίστωση πως ο πλείστος κόσμος,ανεξάρτητα από το αν ζει στην Ελλάδα ή στο Ισραήλ ή στη Γερμανία, δεν διαβάζει αυτό που είτε υποστηρίζει είτε απορρίπτει.<b><br /></b></p><p><b><br /></b></p><p><b><br /></b></p><p><b><br /></b></p><p><b>Αυτό που πρέπει να ειπωθεί</b></p><p></p><p><i><b>Γιατί σιωπώ,γιατί τόσο καιρό αποκρύβω</b></i></p><p><i><b>Το οφθαλμοφανές, στα γεωπολιτικά/στρατιωτικά παιχνίδια </b></i></p><p><i><b>έμπειρο,στο τέλος των οποίων</b></i></p><p><i><b>Ως επιζήσαντες θα είμαστε μονάχα υποσημειώσεις(άκυροι).</b></i></p><p><i><b><br /></b></i></p><p><i><b><br /></b></i></p><p><i><b>Είναι το ισχυριζόμενο δικαίωμα για το πρώτο κτύπημα</b></i></p><p><i><b>Υπόδουλο σ΄ ένα φανφαρόνο(καυχησιάρη),</b></i></p><p><i><b>Και καθοδηγούμενο από οργανωμένο αλαλασμό,</b></i></p><p><i><b>Που μπορεί να σβήσει τον ιρανικό λαό,</b></i></p><p><i><b>Διότι στη σφαίρα επιρροής του,</b></i></p><p><i><b>Η κατασκευή μιας ατομικής βόμβας υποθέτεται.</b></i></p><p><i><b><br /></b></i></p><p></p><p><i><b>Όμως γιατί μου απαγορεύω,</b></i></p><p><i><b>Εκείνη την άλλη χώρα να κατανομάσω,</b></i></p><p><i><b>Όπου από χρόνια \x96αν και μυστικά-</b></i></p><p><i><b>Υπάρχει αυξανόμενη πυρηνική δύναμη</b></i></p><p><i><b>Εκτός ελέγχου,διότι εκεί κανένας έλεγχος </b></i></p><p><i><b>Δεν επιτρέπεται;</b></i></p><p><i><b><br /></b></i></p><p></p><p><i><b>Δίπλα στη καθολική απόκρυψη αυτής της εξέλιξης της κατάστασης,</b></i></p><p><i><b>Η σωπή μου είναι δευτερεύουσας σημασίας,</b></i></p><p><i><b>Μα την αισθάνομαι σαν ένα καταπιεστικό ψέμμα,</b></i></p><p><i><b>Σαν εξαναγκασμό,που τιμωρεί αυτόματα,</b></i></p><p><i><b>Όποιον τον περιφρονήσει.</b></i></p><p><i><b>Η καταδίκη/ Ο χαρακτηρισμός «Αντισημιτισμός!» είναι συνήθης.</b></i></p><p><i><b><br /></b></i></p><p><i><b><br /></b></i></p><p><i><b>Τώρα όμως,</b></i></p><p><i><b> </b><b>(Λέω αυτό που πρέπει να ειπωθεί</b><b> αφού)</b></i></p><p><i><b>που από τη χώρα μου,</b></i></p><p><i><b>Η οποία λόγω χυδαιότατου έγκληματος</b></i></p><p><i><b>Που άλλο όμοιο του δεν υπήρξε,</b></i></p><p><i><b>(είναι) Παγιδευμένη ν΄απολογείται </b></i></p><p><i><b>Ξανά και ξανά και στην ουδετερότητα/απάθεια, που </b></i></p><p><i><b> άκρως σβέλτα χείλη βαφτίζουν Επανόρθωση,</b></i></p><p><i><b>Ακόμη ένα υποβρύχιο πρόκειται να σταλεί στο Ισραήλ,</b></i></p><p><i><b>εξειδικευμένο όπλο με ολοκληρωτικά καταστροφικές εκρηκτικές κεφαλές,</b></i></p><p><i><b>Στραμμένες,εκεί όπου η ύπαρξη</b></i></p><p><i><b>Μιας μοναδικής ατομικής βόμβας δεν έχει αποδειχθεί,</b></i></p><p><i><b>μα η υποψία/ο φόβος της αποδεικτικής ισχύος αρκεί,</b></i></p><p><i><b>Λέω αυτό που πρέπει να ειπωθεί</b><b>.</b></i></p><p><i><b><br /></b></i></p><p><i><b><br /></b></i></p><p><i><b>Γιατί όμως σιωπούσα μέχρι τώρα; </b></i></p><p><i><b>Διότι πίστευα πως η καταγωγή μου,</b></i></p><p><i><b>Που φέρει αιωνίως ανεξίτηλο Στίγμα,</b></i></p><p><i><b>Μου απαγορεύει, αυτό το γεγονός σαν ιδιάζουσα Αλήθεια,</b></i></p><p><i><b>Από την χώρα του Ισραήλ,με την οποία είμαι δεσμευμένος,</b></i></p><p><i><b>Και θα είμαι, ν΄απαιτήσω.</b></i></p><p><i><b><br /></b></i></p><p><i><b>Γιατί λοιπόν λέω τώρα,</b></i></p><p><i><b>Γερασμένος και με τελευταίο μελάνι,</b></i></p><p><i><b>Πως η πυρηνική δύναμη του Ισραήλ διακινδυνεύει</b></i></p><p><i><b>Την ούτως ή άλλως εύθραυστη παγκόσμια ειρήνη; </b></i></p><p></p><p><i><b><br /></b></i></p><p><i><b>Διότι πρέπει να ειπωθεί,</b></i></p><p><i><b>Αυτό που ήδη αύριο θα είναι πολύ αργά για να ειπωθεί.</b></i></p><p><i><b>Μα και διότι εμείς-ως γερμανοί ήδη επιβαρυμένοι-</b></i></p><p><i><b>Μπορούμε να γίνουμε προμηθευτές ενός εγκλήματος,</b></i></p><p><i><b>Προβλέψιμου,για αυτό και η συνενοχή μας,</b></i></p><p><i><b>Λόγω καμιάς συνηθισμένης δικαιολογίας</b></i></p><p><i><b>Δεν θα μπορεί να σβηστεί.</b></i></p><p></p><p></p><p><i><b>Το παραδέχομαι: Δεν σιωπώ πια,</b></i></p><p><i><b> από την υποκρισία της Δύσης,</b></i></p><p><i><b>Κορεσμένος: Επιπλέον υπάρχει ελπίδα,</b></i></p><p><i><b>Πως θα μπορούσαν πολλοί να απελευθερωθούν από τη σιωπή τους,</b></i></p><p><i><b>Και από τους υπαίτιους του εμφανούς κινδύνου,</b></i></p><p><i><b>Αποχή από τη βία να ζητήσουν,</b></i></p><p><i><b>Κι επίσης να επιμείνουν να επιτραπεί,</b></i></p><p><i><b>Από τις Κυβερνήσεις των δύο χωρών,</b></i></p><p><i><b>Ένας ανεμπόδιστος και μόνιμος έλεγχος</b></i></p><p><i><b>Της Ιραηλινής πυρηνικής δύναμης</b></i></p><p><i><b>Και των Ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων</b></i></p><p><i><b>Μέσω μιας Διεθνούς Αρχής.</b></i></p><p><i><b>Μόνο έτσι μπορούμε να βοηθήσουμε</b></i></p><p><i><b>Τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους,</b></i></p><p><i><b>Αλλά και όλους τους ανθρώπους,</b></i></p><p><i><b>Που σ΄αυτήν την από μανία κατεχόμενη περιοχή,</b></i></p><p><i><b>Ο ένας δίπλα στον άλλον και μέσα στην έχθρα ζουν,</b></i></p><p><i><b>Και εν τέλει... ακόμη κι εμάς.</b></i></p><p><i><b><br /></b></i></p><p><b> Γκούντνερ Γκρας</b></p><p></p><p><i><b><br /></b></i></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32228</link> <pubDate>Tue, 10 Apr 2012 18:17:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32228</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Συνάνθρωποι]]></title> <description><![CDATA[<p>Τί τέλεια θα ήταν να μην υπήρχε αυτή η Μέρα της Γυναίκας,</p><p>-και οποιαδήποτε άλλη μέρα Υποκρισίας δηλαδή- <br /> Να γνωρίζαμε όλοι στον κόσμο,</p><p>πως μας αγαπούν,μας εκτιμούν και μας σέβονται,</p><p>για τον απλούστατο λόγο πώς είμαστε όλοι ίσοι.</p><p><strong>Συνάνθρωποι.</strong></p><p> </p><p><strong>ΥΓ:απώ σε,άσχετο που σε ταλαιπωρώ :Ρ<br /></strong></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32044</link> <pubDate>Thu, 08 Mar 2012 20:51:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=32044</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Ερωτικός Πάμπλο Νερούντα και η Δανάη Στρατηγοπούλου]]></title> <description><![CDATA[<p><a href="http://www.lefkadaslowguide.gr/uploads/news/t_1315559136.jpg"><br /></a></p><table><tr><td><p><a href="http://photo.kathimerini.gr/kathnews/photos/04-07-04/04-07-04_1283018_31.jpg"><img src="http://photo.kathimerini.gr/kathnews/photos/04-07-04/04-07-04_1283018_31.jpg" border="0" width="320" height="254" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" /></a></p></td></tr><tr><td><p>Πάμπλο Νερούντα Δανάη Στρατηγοπούλου 1966 http://photo.kathimerini.gr/kathnews/photos/04-07-04/04-07-04_1283018_31.jpg</p></td><td><p> </p></td><td><p> </p></td><td><p> </p></td></tr></table><p> </p><p> </p><p><a href="http://www.os3.gr/arhive_afieromata/gr_afieromata_Pablo_neruda.html" target="_blank"><b>Ο Πάμπλο Νερούντα</b></a></p><p><b> </b>(<b>Νεφταλί Ρικάρντο Ρέγιες Μπασοάλτο 1904-1973 από καρκίνο ή δολοφονία;)</b> είναι μάλλον ο πιο δημοφιλής ισπανόφωνος ποιητής της εποχής μας. Για τη ζωή και το έργο του, γράφονται πολλά, αφού εκατόν και βάλε χρόνια μετά τη γέννηση του τα πονήματα του παραμένουν αγαπημένα. Στο ακόλουθο ποστ δεν θα υπάρχει ούτε αναφορά στο πολιτικοποιημένο έργο του,ούτε στην ερωτική του ζωή-ίσως να έπρεπε;-ούτε και στη μελοποίηση του από τον Μίκη Θεοδωράκη.</p><p>Παρουσίαση της μικρής συλλογής των νεανικών του ερωτικών ποιημάτων καθώς και μια αναφορά στην <b>Δανάη Στρατηγοπούλου</b>,που υπήρξε φίλη και συνεργάτις του<b> "Ομήρου του 20ου αιώνα" </b>όπως αποκαλούσε τον ποιητή.</p><p> </p><p><a href="http://www.lefkadaslowguide.gr/uploads/news/t_1315559136.jpg"><img src="http://www.lefkadaslowguide.gr/uploads/news/t_1315559136.jpg" border="0" style="float: left;" /></a>Ένα λεπτεπίλεπτο βιβλιαράκι με ερωτικά ποιήματα η έκδοση που ξαπλώνει στην τσάντα μου. Βέβαια η τσάντα έμεινε στο σπίτι σήμερα,μαζί της και το βιβλιαράκι.</p><p>Μικροσκοπικό και κάπου κοντά στο ταμείο του βιβλιοπωλείου, θέση για παιχνιδάκια και καρτούλες ή αυτά τα βιβλιαράκια με τις 365 καλημέρες. Τώρα τί έκαναν οι αναστεναγμοί του Πάμπλο Νερούδα εκεί κοντά, θα σε γελάσω.</p><p> </p><p>Το μετροφύλισσα, στ'αριστερά τα ισπανικά, στα δεξιά η ελληνική μετάφραση. Αντικρυστά αντικρυστά δυο μελωδίες να χορεύουν τις λέξεις του ποιητή. Έρωτας!</p><p>Από τότε συνοδεύει σχεδόν καθημερινά την διαδρομή του μετρό, ηρεμεί τα απογεύματα της επιστροφής κυρίως. Ζεσταίνει τη λογική. Ξέρεις πόσο παγωμένη μπορεί να γίνει η τελευταία!</p><p> </p><p><a href="http://www.os3.gr/arhive_afieromata/videothiki/pablo_neruda/pablo_neruda2.gif"><img src="http://www.os3.gr/arhive_afieromata/videothiki/pablo_neruda/pablo_neruda2.gif" border="0" width="258" height="320" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" /></a></p><p>Η πρώτη έκδοση του βιβλίου κυκλοφόρησε μετά από αρκετά προβλήματα το 1924, με τίτλο <b>"Ποιήματα μιας γυναίκας κι ενός άνδρα"</b> και δέχθηκε το μένος των κριτικών, που βρήκαν τον τρόπο με τον οποίο ο ποιητής εξέφρασε πόνο κι απελπισία "<b>πολύ ρητορικό κι εγκεφαλικό</b>". Τί να πεις σε ανθρώπους άηχους; Προσπάθησε ο νεότατος Νερούντα με αρθρογραφία να υπερασπιστεί τα πονήματά του. Δεν γνωρίζω τον λόγο που το έκανε. Πάντως η διαχρονικότητα του ερωτισμού του κέρδισε την οποιαδήποτε κριτική.</p><p>Ενενήντα χρόνια αργότερα, τα νεανικά ποιήματα του Νερούντα,έχουν κυκλοφορήσει σε εκατομμύρια αντίτυπα,ξεπερνώντας μάλιστα σε πωλήσεις πολλά "κλασσικά" μυθιστορήματα.</p><p> </p><p>Η δυναμική που γεννάει ο ερωτισμός του ίσως να οφείλεται στα ακόλουθα:</p><ul><li> Ταξίδευε από παιδί. Συνεχή ερεθίσματα, εναλλαγή τοπίων,επαφών,εγρήγορση.</li><li>Δεν γνώρισε ποτέ τη μητέρα του, αφού αυτή πέθανε ένα μήνα μετά τη γέννηση του ενώ η κόρη του από τον πρώτου του γάμο πέθανε σε ηλικία 8 χρονών.</li><li>Η ανάγκη των ανθρώπων που βαδίζουν μεταξύ πραγματικότητας και ονείρων για ελευθερία.</li><li>Παντρεύτηκε 3 φορές,ποιά μούσα του ερωτεύτηκε περισσότερο δεν ξέρω αν έχει σημασία. ’λλωστε ο έρωτας ανήκει εξολοκλήρου σε αυτόν που τον βιώνει. Η ύπαρξη της Μούσας χάνει τη δυναμική της σαν στεγνώσει η έμπνευση και το μελάνι. Παύση.Ξανά από την αρχή.Μέχρι να στεγνώσει κι ο έρωτας. Εναλλαγή τοπίου,είτε είναι αυτό ξένο σώμα είτε όχι. Πώς αλλιώς θα μείνεις "<b>αιώνια ερωτευμένος</b>";</li></ul><p> </p><p>Στη σκηνή τώρα κάποιοι από τους ερωτικούς του στίχους:</p><p> </p><p><b>ΠΑΝΤΑ</b></p><p> </p><p><strong><i>Για πριν από μένα </i></strong></p><p><strong><i>δεν νιώθω ζήλια.</i></strong></p><p><strong><i><br /></i></strong></p><p><strong><i>Έλα μ' έναν άντρα</i></strong></p><p><strong><i>στην πλάτη,</i></strong></p><p><strong><i>έλα μ' εκατό άντρες στα μαλλιά σου,</i></strong></p><p><strong><i>έλα με χίλιους άντρες ανάμεσα στα στήθη και στα πόδια σου,</i></strong></p><p><strong><i>έλα σαν ποτάμι</i></strong></p><p><strong><i>γεμάτο πνιγμένους</i></strong></p><p><strong><i>που συναντά μανιασμένο τη θάλασσα,</i></strong></p><p><strong><i>τον αιώνιο αφρό, τον καιρό!</i></strong></p><p><strong><i><br /></i></strong></p><p><strong><i>Φέρ' τους όλους</i></strong></p><p><strong><i>εκεί όπου εγώ σε περιμένω:</i></strong></p><p><strong><i>πάντα θα είμαστε μόνοι,</i></strong></p><p><strong><i>πάντα θα είμαστε εσύ κι εγώ </i></strong></p><p><strong><i>μόνοι πάνω στη γη,</i></strong></p><p><strong><i>τη ζωή να πάρουμε απ' την αρχή!</i></strong></p><p>...</p><p> </p><p><em><b>Για την καρδιά μου</b></em></p><p><em><b><br /></b></em></p><p><strong><em>Για την καρδιά μου αρκεί το στήθος σου, </em></strong></p><p><strong><em>για την ελευθερία σου αρκούν τα φτερά μου. </em></strong></p><p><strong><em>Απ' το δικό σου στόμα φτάνουν ως τον ουρανό</em></strong></p><p><strong><em>όσα κοιμούνταν στην ψυχή σου μέσα. </em></strong></p><p><strong><em><br /></em></strong></p><p><strong><em>Μέσα σου στέκει το ξεγέλασμα της κάθε μέρας</em></strong></p><p><strong><em>Έρχεσαι σαν τη δροσιά πάνω στα στόματα των λουλουδιών.</em></strong></p><p><strong><em>Στέλνει στα καταχθόνια τους ορίζοντες η απουσία σου. </em></strong></p><p><strong><em>Στους αιώνες των αιώνων αλαργεύοντας σαν της θάλασσας τα κύματα. </em></strong></p><p><strong><em><br /></em></strong></p><p><strong><em>Και είπα τότε πως τραγούδαγες στον άνεμο</em></strong></p><p><strong><em>ωσάν τα πεύκα και ωσάν τα κατάρτια των πλοίων.</em></strong></p><p><strong><em>Σαν πεύκο είσαι εσύ και σαν κατάρτι πανύψηλη και αμίλητη. </em></strong></p><p><strong><em>Και ξαφνικά μελαγχολείς, σαν επιβάτης σε μπάρκο. </em></strong></p><p><strong><em><br /></em></strong></p><p><strong><em>Φιλόξενη, ανοιχτόκαρδη σα δρόμος παλιός. </em></strong></p><p><strong><em>Σε κατοικούν φωνές και αντίλαλοι της νοσταλγίας.</em></strong></p><p><strong><em>Ξυπνάω εγώ, και τότε, κάπου, κάπου, αποδημούνε τα πουλιά</em></strong></p><p><strong><em>που κοιμούνταν στην ψυχή σου μέσα. </em></strong></p><p> </p><p><i> </i></p><p><strong>...</strong></p><p> </p><p><b>Μέσα σου η γη</b></p><p> </p><p><strong><i>Μικρό μου <br /> τριαντάφυλλο,<br /> ρόδο μου μικρό, <br /> κάποιες φορές,<br /> μικροσκοπικό κι ολόγυμνο,<br /> μοιάζεις<br /> ότι στο χέρι μου <br /> χωράς,<br /> κι ότι στη χούφτα μου θα σε κλείσω<br /> και θα σε φέρω στο στόμα μου,<br /> όμως <br /> ξαφνικά<br /> τα πόδια μου ακουμπάνε τα πόδια σου και το στόμα μου τα χείλη σου,<br /> έχεις μεγαλώσει,<br /> ψηλώνουν οι ώμοι σου σαν δύο λόφοι,<br /> τα στήθη σου περιδιαβαίνουν το στήθος μου,<br /> το χέρι μου ίσα που καταφέρνει ν\x92 αγκαλιάσει τη λεπτή<br /> γραμμή από τη νέο φεγγάρι της μέσης σου :<br /> στον έρωτα σαν το νερό της θάλασσας έχεις λυθεί :<br /> κοιτώ τα πιο μεγάλα μάτια του ουρανού<br /> και σκύβω στο στόμα σου για να φιλήσω τη γη.</i></strong></p><p> </p><p> </p><p><b>Δανάη Στρατηγοπούλου (1912-2009)</b></p><p> </p><p> </p><p> </p><p><img src="http://img2.blogblog.com/img/video_object.png" border="0" style="background-color: #b2b2b2; background-image: url(http://3.gvt0.com/vi/UKb6f93Row8/0.jpg); background-position: center center; background-repeat: no-repeat; height: 266px; width: 320px;" /></p><p>Έχοντας διαβάσει λίγους στίχους του Νερούντα στην εφηβεία, προσπέρασα το όνομα της μεταφράστριας τους,<a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B7_%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85" target="_blank">Δανάης Στρατηγοπούλου</a>, που γνώριζα ως μια "παμπάλαιη" Ελληνίδα τραγουδίστρια, ερμηνεύτρια τραγουδιών του Αττίκ. Δεν θυμάμαι αλλά πιθανόν να το πέρασα και για συνωνυμία.</p><p>Δυστυχώς δεν μπόρεσα ακόμη να εμβαθύνω στη δισκοβιβλιογραφία της Στρατηγοπούλου μα βιαστικές ματιές στο διαδύχτιο παρουσιάζουν το έργο της στην Ελλάδα αλλά και στη δεύτερη πατρίδα της,την Χιλή.</p><p>Η "δασκάλα"Δανάη θα έπρεπε ν'αποτελεί Υπόδειγμα κάθε Ελληνίδας και σίγουρα μέλος της διδαχτικής ύλης των σχολείων μας (Αν όμως ισχύει κάτι τέτοιο απολογούμαι για το λάθος). Πρωτοξεκίνησε με τη δημοσιογραφία,συνέχισε με τη Μουσική, τη Συγγραφή. Δίδαξε Ελληνική Λαογραφία στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο, μετέφρασε ισπανόφωνα έργα στα ελληνικά, μετέφερε ελληνικά δημοτικά τραγούδια στα ισπανικά. Βοήθησε στη μετάφραση της Οδύσσειας του Ν.Καζαντζάκη στα ισπανικά. Πάντρεψε τους δύο κόσμους της. Υπήρξε όμως πάντα μουσικός, συνθέτοντας κι ερμηνεύοντας τραγούδια, διδάσκοντας φωνητική σε πολλά ωδεία.</p><p>Μελοποιήσε και μετέφρασε Πάμπλο Νερούντα πριν αυτός βραβευτεί με το Νόμπελ το 1971. Σε συνέντευξη του 2002 η Δανάη Στρατηγοπούλου αναφέρει πως αυτή πρώτη έγραψε μουσική για τους στίχους του ποιητή.</p><p> </p><p> </p><p>ΥΓ:το ποστ ήθελε αρχικώς να παρουσιάσει ένα θραύσμα των ερωτικών ποιημάτων του Χιλιανού ποιητή. Στην πορεία,ανακαλύπτοντας όλο και περισσότερα για τη Δανάη Στρατηγοπούλου, το ποστ πήρε 2-3 στροφές που δεν ήταν χαρτογραφημένες στο GPS του. Δεν απολογούμαι διότι αξίζε η ανακάλυψη αυτής εδώ της συνέντευξης,όπου η 90χρονη Δανάη δίνει γλυκά μαθήματα πνευματικής διαύγειας.</p><p>Παραθέτω το 2ο απόσπασμα από το βίντεο,όπου προς το τέλος υπάρχει αναφορά στη σχέση της Στρατηγοπούλου με τον Πάμπλο Νερούντα.</p><p> </p><p><img src="http://img2.blogblog.com/img/video_object.png" border="0" style="background-color: #b2b2b2; background-image: url(http://1.gvt0.com/vi/jyCtHpobE-k/0.jpg); background-position: center center; background-repeat: no-repeat; height: 266px; width: 320px; display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" /></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31901</link> <pubDate>Sat, 18 Feb 2012 19:41:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31901</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Αυτονόητες Ανόητες Δημοπρασίες]]></title> <description><![CDATA[<p>Πριν προλάβεις να πεις ότι αξίζει στους Έλληνες ό,τι έπαθαν,επέτρεψε μου να σου θυμίσω πως ο μέσος Έλληνας δεν ζει μόνο στην Ελλάδα. Γεννιέται στην Κύπρο, θεριέυει στην Αυστραλία, κοπιάζει στην Γερμανία, αναπνέει στην Αμερική, μεγαλουργεί παντού. Ακόμη και στο "Νησί του Διαβόλου",υπήρχε κάποτε ένας Έλληνας Καπετάνιος,που θέλησε να περάσει εκεί τη σύνταξη του.Μόνος του. Δεν ξέρω αν έκανε παιδί στα γεράματα, πάντως ήταν πολύ αγαπητός και σεβαστός. Για τις γνώσεις, για την εργατικότητα, για τη φιλοξενία του. Θυμάμαι ένα ηλικοκαμένο Ηρακλή,ακούω μέχρι σήμερα τον σεβασμό στη φωνή του παπά μου. <br /> Κι αυτός είναι ο μέσος Έλληνας. Τον ξέχασε ο μέσος Ελλαδίτης πολιτικός,σίγουρα. Πριν μερικούς μήνες είχα την τύχη, να γνωρίσω από κοντά τον αποκλεισμό και την πικρία της Διασποράς. Οι Ελλαδίτες πολιτικοί δεν ήξεραν γιατί μας ήρθαν. Αναμάσησαν μερικές υποσχέσεις και βρήκαν την αγανάκτηση των Νεομεταναστών και την πικρή προσγείωση των Γερόντων,που τόσα χρόνια αγαπούσαν μια Διαφορετική Ελλάδα. Της Ανστίστασης,της Φιλοξενίας,της Αγάπης. Και της ηλιοθάλασσας.<br /> Μα αυτός είναι ο Έλληνας. Η Διασπορά. <br /> Όχι από τη Μοίρα αλλά από Δικαιοσύνη. Όσο δέχεται ένας Λαός στην εξουσία ακατανόμαστους Ιδιώτες, η νέα γενιά της βάσης θα στέλλεται στο εξωτερικό. Όσο το Σύστημα τρέφει την ασυδοσία, οι Επιστήμονες και οι Καλλιτέχνες θα πλουτίζουν με τις γνώσεις τους τις Χώρες Φιλοξενίας τους.<br /> <br /> <br /> Αυτονόητη...είδες πως η λέξη κρύβει τη λέξη "ανόητη";<br /> Κι όμως η ερώτηση,θεωρείται στον κόσμο μας ανόητη παρ' όλο που είναι αυτονόητη.<br /> <br /> Δύο χρόνια τώρα την ακούω. Από ξένους ευρωβουλευτές και παγοχωρίτες διανοοούμενους, από συναδέλφους,από φίλους. <br /> Και τη διαβάζω, από ανθρώπους. Μην χαμογελάς ειρωνικά με αυτή τη λέξη. Ξέρεις πόσο απέχει ο μέσος χόμο (το σάπιενς συζητήσιμο) από το να γίνει άνθρωπος; <br /> <br /> <br /> <b>"Γιατί αυτή η σφαγή της βάσης; Πώς θα βελτιώσετε την οικονομία της Ελλάδας με την λαοκτονία; Γιατί εξατμίζετε την ανάσα της Μεσαίας και της Εργατικής Τάξης ενώ δεν αγγίζετε το παραμικρό από τις περιουσίες των Μεγαλοτζακίων;"</b><br /> <br /> Όσο και αν θίγεται η παγοχωρίτικη μάζα που "πληρώνει από την τσέπη της" τα "μπουζούκια των Ελλήνων",υπάρχουν πολλοί που θέτουν ερωτήσεις σοβαρές,ανόητες κι αυτονόητες. Και συμμερίζονται την αγωνία τους για τον άνθρωπο στη βάση. Με πόνο ψυχής.<br /><br /> Δεν συναντάς συχνά την ψυχή στις κουβέντες των Παγοχωριτών. Κατάφεραν να την αποτάξουν από τη λογική τους προ πολλού.<br /> Συγκεκριμένα, διαβάζεις κι ακούεις "Πονάει η ψυχή μου για τον μέσο Έλληνα.Πώς θα επιβιώσει;"<br /> <br /> Μα και η λογική, τα ίδια ρωτάει. ’σχετον αν γνωρίζει την επίσης αυτονόητη απάντηση.<br /> <br /> Ζούμε πάνω σε μια ρητορική κλωστή ανοχής,που αντέχει ακόμη.<br /> Για πόσο ακόμη όμως;</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31817</link> <pubDate>Fri, 10 Feb 2012 17:43:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31817</guid> </item> <item> <title><![CDATA[Όμορφος ’νθρωπος]]></title> <description><![CDATA[<p>Ξεσκονίζοντας τα ράφια του Youtube,βρήκα αυτό τον θησαυρό. Να είναι καλά το μέλος που τ΄ανέβασε.</p><p> </p><p>Αγαπημένος Δημήτρης Λάγιος.</p><p>Πενήντα λεπτά ένας όμορφος άνθρωπος.</p><p>Σε εκπομπή.</p><p>Της Μαλβίνας.</p><p> </p><p>Να θυμόμαστε την χροιά της ελληνικής ψυχοσύνθεσης στη δεκαετία του 80.</p><p>Αυτήν με την οποία η γενιά μου είχε την τύχη να γεννηθεί και να πάρει τα πρώτα ερεθίσματα.</p><p><i>[youtube:</i>http://www.youtube.com/watch?v=TJVtbDt5MRE&feature=related<i>]</i></p><p> </p><p>...</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31809</link> <pubDate>Fri, 10 Feb 2012 03:44:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31809</guid> </item> <item> <title><![CDATA[το μεγαλύτερο τέρας]]></title> <description><![CDATA[<p>Περιμένατε κάτι άλλο;;;;;;;</p><p><img src="add-ons/editor/plugins/emotions/img/smiley-smile.gif" border="0" alt="Smile" title="Smile" /><img src="add-ons/editor/plugins/emotions/img/smiley-crying.gif" border="0" alt="{#emotions_dlg.crying}" title="{#emotions_dlg.crying}" /></p><p><img src="add-ons/editor/plugins/emotions/img/smiley-cool.gif" border="0" alt="Cool" title="Cool" /></p><p><img src="add-ons/editor/plugins/emotions/img/smiley-oops.gif" border="0" alt="{#emotions_dlg.oops}" title="{#emotions_dlg.oops}" /></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31734</link> <pubDate>Wed, 01 Feb 2012 22:23:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31734</guid> </item> <item> <title><![CDATA[μια Αθήνα και μια Θεσσαλονίκη στην ανάσα μας]]></title> <description><![CDATA[<p> </p><p>Σταμάτα να τρέχεις για ένα λεπτό.</p><p>Σταμάτησες;</p><p>Ωραία.</p><p>Πάρε μια βαθιά ανάσα.</p><p> </p><p>Εισπνοή.</p><p>Δες την πόλη σου.</p><p>Δώσε της προσοχή.</p><p>Γλυκειά εισπνοή,κράτησε ακόμη λίγο.</p><p> </p><p>’κου τη μουσική,αφέσου.</p><p>Συρρικνώνεται η μάζα και ο όγκος της πόλης,</p><p>τη βλέπεις να μετατρέπεται σε μινιατούρα,</p><p>σε μια πολύχρωμη μακέτα.</p><p>Κι εσύ, μπορείς να την αγγίξεις με τα δάκτυλα.</p><p>Να την περιπατήσει το χαμόγελό σου,</p><p>καμιά φορά και η νοσταλγία.</p><p> </p><p>Αυτή τη μαγεία σου προσφέρουν τα βίντεος του Εμμανουήλ Παπαδοπουλου.</p><p>Μια Αθήνα και μια Θεσσαλονίκη.</p><p> </p><p>Όμορφο περίπατο...</p><p>Εκπνοή τώρα... :)</p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Athens The little Great City</p><p>Μουσική: Gustavo Santaolalla - Pajaros</p><p>My Blueberry Nights OST</p><p><img src="http://img2.blogblog.com/img/video_object.png" border="0" style="background-color: #b2b2b2; background-image: url(http://3.gvt0.com/vi/22tluDztDgc/0.jpg); background-position: center center; background-repeat: no-repeat; height: 266px; width: 320px; border: 0pt none; vertical-align: middle; display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" /></p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Θεσσαλονίκη</p><p>Goodbye City</p><p>Original Music: Calexico-Departure In F Minor</p><p> </p><p> </p><p><img src="http://img2.blogblog.com/img/video_object.png" border="0" style="background-color: #b2b2b2; background-image: url(http://1.gvt0.com/vi/S5zVU_kqAnE/0.jpg); background-position: center center; background-repeat: no-repeat; height: 266px; width: 320px; display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" /></p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31708</link> <pubDate>Mon, 30 Jan 2012 17:42:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31708</guid> </item> <item> <title><![CDATA["το ξέρει κι αυτός που τον έξυπνο κάνει"]]></title> <description><![CDATA[<ul><li>Ναι,η Μωβ ψιλομετακόμοισε αλλά το σπίτι της είναι εδώ. Και ωσάν το πατρικό της που ολοένα λιγότερο το βλέπει,περισσότερο το πεθυμάει και ...πού ήθελα να καταλήξω; Σπίτι μου! :Ρ :))))))</li><li>Τίποτα χειρότερο για ένα ρομαντικό από την καθημερινότητα. Ζηλεύω όσους πρωτοερωτεύονται. Ή ερωτεύονται για πάντα. Αν διαβάζετε αυτές τις γραμμές φύγετε, μπορεί να σας κλέψω έρωτα και να τον φοράω άδικα. ’σε που μπορεί να κολλήσετε ρουτίνοσχέση ενηλικίωσης. Με σκύλο,τυχεροί! Σκεφτήκατε να υπήρχε ήδη παιδί; παφ! :/</li><li>Η κρίση που μας βρήκε οφείλεται και στο διότι που ακολουθεί: από δεκαετίες μπερδέψαμε την πατρίδα με την κυβέρνηση, και παρεξηγήσαμε την αγάπη για την πατρίδα με τον ρατσισμό ενώ ταυτόχρονα καταναλώναμε ξενομανιακά και δρούσαμε ξενοφοβικά. Όχι εσύ κι εγώ,οι άλλοι. </li><li>Στο εξώφυλλο του <b>"The Marriage Plot"</b> το όνομα του συγγραφέα πιάνει περισσότερο χώρο από τον τίτλο του βιβλίου. Μόνο στον σύγχρονο κόσμο η λογοτεχνία σφάζεται από τον εμπορικισμό; Πόσο καιρό θα συνδέεται με το Μίντολσεξ; Σε κάθε νέο του έργο εξάλλου,ο συγγραφέας καλείται να βελτιώσει το μελάνι του και ο Ευγενίδης το έχει καταφέρει. Ας του δείξει περισσότερη εμπιστοσύνη λοιπόν ο εκδότης του.</li></ul><table><tr><td><p><a href="http://media.dav-medien.de/29738001Z.jpg"><img src="http://media.dav-medien.de/29738001Z.jpg" border="0" width="207" height="320" /></a></p></td></tr><tr><td><p>http://media.dav-medien.de/29738001Z.jpg</p></td></tr></table><p> </p><p> </p><ul><li>Για την συνεργασία των Φριντζήλα-Σκανδάμη ενημερώθηκα (φυσικά) από το μπλογκ του <a href="http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2011/12/blog-post_08.html">Μπόσκο</a>. Στο γιουτιούμπ βρήκα μερικά τραγούδια. Ο σεβασμός μου για την Μάρθα Φριντζήλα ολοένα και μεγαλώνει. Κόντρα στο χριστουγεννιάτικο ραδιόφωνο (αν και ο ίδιος ο δίσκος θα είναι ένα πολύ καλό χριστουγεννιάτικο δώρο) ένα αξιόλογο τραγούδι που δίκαια κερδίζει μια θέση στην (καλή) ελληνική λαϊκή μουσική: </li></ul><p><img src="http://img2.blogblog.com/img/video_object.png" border="0" style="background-color: #b2b2b2; background-image: url(http://0.gvt0.com/vi/AOcVHZJh0Og/0.jpg); background-position: center center; background-repeat: no-repeat; height: 266px; width: 320px; display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" /></p><ul><li>Διαβάζετε ποίηση μια φορά την ημέρα. Κάνει καλό στην ψυχή,ηρεμεί και το μυαλό χωρίς να το σιδερώνει.</li></ul><ul><li>ακόμη δεν υπάρχουν "φιλιά" στα ημότικονς. Παρ' ολα αυτά ....μμμμΜΜΜμμμμμάαααααακια!!</li></ul>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31269</link> <pubDate>Thu, 08 Dec 2011 19:48:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=31269</guid> </item> <item> <title><![CDATA[προσωπικό μήνυμα]]></title> <description><![CDATA[<p>Ν,</p><p>εύχομαι να είσαι καλά,</p><p>και να μου συγχωρέσεις το ακόλουθο...</p><p> </p><p>Επειδή καμία επαφή δεν υπάρχει,</p><p>ούτε ένας συνδετικός κρίκος.</p><p>Ένα θραύσμα επικοινωνίας ίσως να ήταν αυτό το μπλογκ,</p><p>που άρχισε να παίζει τάβλι με γραφικές αράχνες.</p><p> </p><p>Η Ι.... δεν είναι πια μαζί μας.</p><p>Εδώ κι ένα χρόνο, ΕΦΥΓΕ. ΠΕΘΑΝΕ.</p><p>Ενάμιση χρόνο από την τελευταία φορά που μιλήσαμε</p><p>-είδες πόσο αναίσθητοι γίναμε;-</p><p>με την Ι.</p><p>Είχα δικαιολογία,</p><p>τη δουλειά σε διάφορα σημεία της Ευρώπης,</p><p>τις μικρές μετακομίσεις και τη μεγάλη προς την Λουκανικούπολη,</p><p>το άγχος,</p><p>δικαιολογίες πολλές,</p><p>ακόμη και τον έρωτα θα έβαζα ως δικαιολογία,</p><p>αλλά δεν βοηθάει.</p><p>Η αδιαφορία δεν κρύβεται πουθενά.</p><p>Ναι, αν η ζωή μου τρέχει,</p><p>πίστευα πως και η ζωή της Ι,</p><p>καλώς θα βάδιζε.</p><p>Τελικά έτρεχε πιο γρήγορα από ότι επέτρεπε η νεότητα της.</p><p> </p><p>Εύχομαι να το διαβάσεις.</p><p>Και να της ανάψεις ένα κεράκι.</p><p> </p><p>Επειδή σ΄ερωτεύτηκε.</p><p>Διότι σ΄αγάπησε.</p>]]></description> <link>http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30480</link> <pubDate>Fri, 19 Aug 2011 01:18:00 +0000</pubDate> <guid isPermaLink="true">http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=30480</guid> </item> </channel></rss>If you would like to create a banner that links to this page (i.e. this validation result), do the following:
Download the "valid RSS" banner.
Upload the image to your own server. (This step is important. Please do not link directly to the image on this server.)
Add this HTML to your page (change the image src attribute if necessary):
If you would like to create a text link instead, here is the URL you can use:
